سفارش تبلیغ
صبا ویژن

روان شناسی و کودکان استثنایی

VPN چیست ؟

VPN چیست ؟ قسمت اول
VPN ، نظری و عملی
برقرار کردن امنیت برای یک شبکه درون یک ساختمان کار ساده ای است . اما هنگامی که بخواهیم از نقاط دور رو ی داده های مشترک کار کنیم ایمنی به مشکل بزرگی تبدیل می شود . در این بخش به اصول و ساختمان یک VPN برای سرویس گیرنده های ویندوز و لینوکس می پردازیم .
اصول VPN
فرستادن حجم زیادی از داده از یک کامپیوتر به کامپیوتر دیگر مثلا” در به هنگام رسانی بانک اطلاعاتی یک مشکل شناخته شده و قدیمی است . انجام این کار از طریق Email به دلیل محدودیت گنجایش سرویس دهنده Mail نشدنی است .
استفاده از FTP هم به سرویس دهنده مربوطه و همچنین ذخیره سازی موقت روی فضای اینترنت نیاز دارد که اصلا” قابل اطمینان نیست .
یکی از راه حل های اتصال مستقیم به کامپیوتر مقصد به کمک مودم است که در اینجا هم علاوه بر مودم ، پیکر بندی کامپیوتر به عنوان سرویس دهنده RAS لازم خواهد بود . از این گذشته ، هزینه ارتباط تلفنی راه دور برای مودم هم قابل تامل است . اما اگر دو کامپیوتر در دو جای مختلف به اینترنت متصل باشند می توان از طریق سرویس به اشتراک گذاری فایل در ویندوز بسادگی فایل ها را رد و بدل کرد . در این حالت ، کاربران می توانند به سخت دیسک کامپیوترهای دیگر همچون سخت دیسک کامپیوتر خود دسترسی داشته باشند . به این ترتیب بسیاری از راه های خرابکاری برای نفوذ کنندگان بسته می شود .
شبکه های شخصی مجاری یا VPN ( Virtual private Network ) ها اینگونه مشکلات را حل می کند . VPN به کمک رمز گذاری روی داده ها ، درون یک شبکه کوچک می سازد و تنها کسی که آدرس های لازم و رمز عبور را در اختیار داشته باشد می تواند به این شبکه وارد شود . مدیران شبکه ای که بیش از اندازه وسواس داشته و محتاط هستند می توانند VPN را حتی روی شبکه محلی هم پیاده کنند . اگر چه نفوذ کنندگان می توانند به کمک برنامه های Packet sniffer جریان داده ها را دنبال کنند اما بدون داشتن کلید رمز نمی توانند آنها را بخوانند .
ادامه مطلب...

VPN با ویندوز

VPN با ویندوز


استفاده از اینترنت به عنوان بستر انتقال داده ها هر روزگسترش بیشتری پیدا می کند . باعث می شود تا مراجعه به سرویس دهندگان وب و سرویس های Email هر روز بیشتر شود . با کمی کار می توان حتی دو کامپیوتر را که در دو قاره مختلف قرار دارند به هم مرتبط کرد . پس از برقراری این ارتباط ،‌هر کامپیوتر،کامپیوتر دیگر را طوری می بیند که گویا در شبکه محلی خودش قرار دارد. از این رهگذر دیگر نیازی به ارسال داده ها از طریق سرویس هایی مانند Email نخواهند بود. تنها اشکال این کار این است که در صورت عدم استفاده از کارکردهای امنیتی مناسب،‌کامپیوترها کاملا در اختیار خرابکارن قرار می گیرند. VPN ها مجموعه ای از سرویس های امنیتی ردر برابراین عملیات رافراهم می کنند. در بخش قبلی با چگونگی کار VPN ها آشنا شدید و در اینجا به شما نشان می دهیم که چگونه می توان در ویندوز یک VPN شخصی راه انداخت. برای این کار به نرم افزار خاصی نیاز نیست چون مایکروسافت همه چیزهای لازم را در سیستم عامل گنجانده یا در پایگاه اینترنتی خود به رایگان در اختیار همه گذاشته.


پیش نیازها
برای اینکه دو کامپیوتر بر پایه ویندوز بتواند از طریق VPN به هم مرتبط شوند دست کم یکی از آنها باید به ویندوز NT یا 2000 کار کند تا نقش سرویس دهنده VPN را به عهده بگیرد. ویندوز های 9x یا Me تنها می توانند سرویس گیرنده VPN باشند. سرویس دهنده VPN باید یک IP ثابت داشته باشد. روشن است که هر دو کامپیوتر باید به اینترنت متصل باشند. فرقی نمی کند که این اتصال از طریق خط تلفن و مودم باشد یا شبکه محلی. IP در سرویس دهنده VPN باید مجاز (Valid) باشد تا سرویس گیرنده بتواند یک مستقیما آن را ببیند. در شبکه های محلی که اغلب از IP های شخصی (192.168.x.x) استفاده می شود VPN را باید روی شبکه ایجاد کرد تا ایمنی ارتباط بین میان کامپیوترها تامین شود. اگر سرویس گیرنده VPN با ویندوز 95 کار می کند نخست باید Dial up Networking Upgrade 1.3 را از سایت مایکروسافت برداشت کرده و نصب کنید. این مجموعه برنامه راه اندازهای لازم برای VPN را در خود دارد . البته مایکروسافت پس از Upgrade 1.3 Networking Dial up نگارش های تازه تری نیز عرضه کرده که بنا بر گفته خودش ایمنی و سرعت ارتباط VPN را بهبود بخشیده است .


نصب سرویس دهنده VPN
روی کامپیوتر بر پایه ویندوز NT نخست باید در بخش تنظیمات شبکه، راه انداز Point to Point Tunneling را نصب کنید. هنگام این کار، شمار ارتباط های همزمان VPN پرسیده می شود. در سرویس دهنده های NT این عدد می تواند حداکثر 256 باشد. در ایستگاه کاری NT،‌ این عدد باید 1 باشد چون این سیستم عامل تنها اجازه یک ارتباط RAS را می دهد. از آنجا که ارتباط VPN در قالب Remote Access برقرار می شود ویندوز NT به طور خودکار پنجره پیکر بندی RAS را باز می کند. اگر RAS هنوز نصب نشده باشد ویندوز NT آن را نصب می کند. هنگام پیکربندی باید VPN Adapter را به پورت های شماره گیری اضافه کنید. اگر می خواهید که چند ارتباط VPN داشته باشید باید این کار را برای هر یک از VPN Adapter ها انجام دهید .


پیکربندی سرویس دهنده RAS
اکنون باید VPN Adapterرا به گونه ای پیکربندی کنید که ارتباطات به سمت درون (incoming) اجازه بدهد. نخست باید پروتکل های مجاز برای این ارتباط را مشخص کنید . همچنین باید شیوه رمز گذاری را تعیین کرده و بگویید که آیاسرویس دهنده تنها اجازه دسترسی به کامپیوترهای موجود در شبکه کامپیوتر ویندوز NT، در این وضیعت، سرویس دهنده VPN می تواند کار مسیر یابی را هم انجام دهد. برای بالاتر بردن ایمنی ارتباط، می توانید NetBEUI را فعال کرده و از طریق آن به کامپیوترهای دور اجازدسترسی به شبکه خود را بدهید. سرویس گیرنده، شبکه و سرویس های اینترنتی مربوط به سرویس دهنده VPN را نمی بینید . برای راه انداختن TCP/IP همراه با VPN چند تنظیم دیگر لازم است. اگر سرویس دهنده DHCP ندارید باید به طور دستی یک فضای آدرس(Adress Pool ) IP را مشخص کنید. به خاطر داشته باشید که تنها باید از IP های شخصی (Private) استفاده کنید.
این فضای آدرس باید دست کم 2 آدرس داشته باشد ،‌یکی برای سرویس دهنده VPN و دیگری برای سرویس گیرنده VPN . هر کار بر باید برای دسترسی به سرویس دهنده از طریق VPN مجوز داشته باشد. برای این منظور باید در User Manager در بخش Dialing اجازه دسترسی از دور را بدهید . به عنوان آخرین کار،Remote Access Server را اجرا کنید تا ارتباط VPN بتواند ایجاد شود.


ادامه مطلب...


آداب معاشرت های الکترونیکی

آداب معاشرت های الکترونیکی
 


آنچه در این مقاله آمده است نیز در سال 1377 در مجله «شبکه» در ایران به چاپ رسیده است. گرچه بیشتر مطالب این مقاله در مورد شبکه های بی بی اس نوشته شده است اما برخی از مطالب آن در مورد نامه نگاری در اینترنت نیز کاربرد دارد.


در دنـیای ارتـباطات مـستقیم، در عـصری زنـدگی میکنیم که فن آوری نوین ارتـباطات و رایـانه ها، هـمچون پـلی میان ما انسانهای روزهای آخر قرن بـیستم قـرار دارد. در دهـه اخـیر، انـسانها ابزار تازهای یافته اند، ابـزاری کـه بـه کمک آن به انبوهی از اطلاعات دسترسی خواهند داشت و در جمع افراد بسیاری از کشورها، شهرها و تمدنهای مختلف، می توانند به بحث و گفتگو بپردازند. در شبکه های اطلاع رسانی و اینترنت، امکان ارسال پیام بـرای مـخاطبین مـعین، شرکت در اتاقهای گفتگو و انجمنهای مجازی، شیوه دیـگری از ارتباط را پیش روی انسانها قرار داده است. جامعه مجازی، در ایـن عـصر جدید، یعنی من از درون غار خودم با مخاطبینم در ارتباطم و مـی توانم با آنها حرف بزنم و نظراتم را به گوش آنها برسانم. می توانم رای بـدهم و فردی را به نمایندگی از خودم انتخاب کنم، میتوانم اعتراض کـنم و نـمایندگانم را بازخواست کنم. در حال حاضر، با توجه به فن آوری کـنونی، تـنها یک رایانه، یک کارت مودم و یک خط تلفن کافی است تا این ارتباط برقرار شود.


پـس از بـرقراری ارتـباط، رایـانه ی مـن، پـلی اسـت برای ارتباط من با سـایرین، افـرادی همچون «من» پشت رایانه های خود، با فضاهایی مجازی در ارتباط و تعاملند. شاید ما آنها را نشناسیم، شاید زبان مادری آنها را بخوبی ندانیم، شاید بعد و مسافت فکری و فیزیکی ما بسیار باشد، اما به هـر حـال این ارتباط برقرار است و شما از این لحظه روی خط یا ON-LINE هستید.


ادامه مطلب...