روان شناسی و کودکان استثنایی

آزادی برای نفس های حبس شده

برای بزرگنمایی عکس کلیک کنید
فصل تابستان است و زمانی برای تنفس آزاد فرزندان مان . به قول خودشان در تابستان باید فقط خورد و خوابید و دیگر درس را  تعطیل کرد. آیا این درست است ؟ آیا تابستان یعنی زمانی بی برنامه و بی هدف و یک دامنه زمانی که در آن  کودکان و نوجوانان باید فقط بازی کنند؟ استراحت کنند و وقتشان  را به هیج بگذارنند؟ نحوه گذران تعطیلات بسته به شرایط فرهنگی و اقتصادی خانواده متفاوت است. چرا که حضور در فعالیت های مختلف متضمن صرف هزینه است و خانواده باید توان و گنجایش این هزینه ها را داشته باشد.

 از طرفی نگرش های والدین و همسالان نیز در نحوه سپری کردن تعطیلات تابستان بسیار موثر است. در محله ها و فرهنگ هایی که واژه تابستان با فوتبال های کوچه ای و خوابیدن تا یازده صبح و گاه کمک به استقلال مالی خانواده و یا حضور در مغازه پدر برای سرگرم شدن و تنوع تداعی می شود کودکان و نوجوانان پس از تعطیلات هیچ بهره مفیدی را نداشته اند به جز آن گروهی که فعالیت های در آمدزایی را در این زمینه فرا گرفته باشند.

ادامه مطلب...

ما جوانان اضافه ایم؟
نگاهی گذرا به مشکلات دوران جوانی

18 ساله بودم که در اولین سال شرکت در کنکور با یک رتبه خوب در دانشگاه تهران پذیرفته شدم. آن زمان مانند دوران دبیرستان شوق و ذوق زیادی برا تحصیل و کسب علم و همچنین تلاش و کوشش داشتم و همچنین روحیه بسیار شاد و با طراوتم زبانزد خاص و عام بود . کم کم با نزدیک شدن به سالهای آخر دانشگاه انگیزه ام رو به زوال می رفت به طوری که ترم آخر دانشگاه را به سختی سپری کرده و آن را به اتمام رساندم. طبیعتا برای شرکت در کنکور کارشناسی ارشد هم خیلی تلاش نکردم و بنابراین رتبه خوبی نیاوردم. به این ترتیب بعد از کسب مدرک کارشناسی رسماخانه نشین شدم. از آنجا که دختری آرام بودم خیلی اهل رفت وآمد با دوستان و همسالان و یا گردش و تفریح نبودم چیزی نگذشت که با گذشت چند ماه از شدت تنهایی و خانه نشینی بیش از پیش روحیه خود را از دست دادم.

به فکر ازدواج افتادم و تصمیم گرفتم خواستگاران را در منزل پذیرا باشم. رفت و آمد در منزل ما توسط خواستگاران زیاد بود ولی یا آنها مرا نمی پسندیدند و یا اینکه من تناسب چندانی با آنها احساس نمی کردم.

بعد از گذشت این مدت اکنون دیگر واقعا نا امید شده ام . از فرط تنهایی، این تازگی‏ها چت باز هم شده‏ام و با چند تا پسر، توی چت دوست شده‏ام و البته می‏دانم که توی چت نمی‏شود به کسی اعتماد کرد و من هم اعتماد نمی‏کنم و فقط با هم حرف می‏زنیم و هیچ اطلاعات خاصی رد و بدل نمی‏کنیم یا حرفی خلاف عرف و عقایدم نمی‏زنم. درباره دانشگاه، اجتماع و آب و هوا صحبت می‏کنیم.

ادامه مطلب...

حدود رابطه دختر و پسر
امروزه در بخش‌های مختلفی از زندگی و رفتارهای خانوادگی و اجتماعی خودمان میان سنت و مدرنیته درمی‌مانیم و به درستی نمی‌دانیم چه باید بکنیم....

 این شاید مشکل شایعی برای والدینی باشد که با فرزند نوجوان یا جوان‌شان گسست نسلی شدیدی را حس می‌کنند. حقیقت این است که ما ساز و کارهای مناسب فرهنگی، اجتماعی و آمادگی‌های لازم برای مقابله با این چالش را نداریم زیرا فاقد تفکر و آموزش‌های موثر در این عرصه هستیم.

 در این میان، سرگردانی پدران و مادران نیز در انتخاب شیوه مناسب تربیتی و پرورشی فرزندان امری طبیعی به نظر می‌رسد. طبیعی است که تاثیرپذیری منفی جامعه و خانواده‌ها از سایر فرهنگ‌ها و ارزش‌ها (مثلا فرهنگ غرب)، گرفتاری‌ها و مشکلات خاص خود را به همراه دارد که مهم‌ترین آنها تضاد با فرهنگ دینی و ملی در بسیاری از موارد است.

 نکته دیگر، این است که معتقدیم آموزه‌ها و تربیت دینی، خشک و تر ندارد و ما نباید افراط و تفریط‌های خود را در زندگی و در ارتباط با نوجوان و جوان‌مان به حساب دین و مذهب بگذاریم. در اینجا قصد داریم با رویکردی روان‌شناختی به چگونگی ارتباط میان دختران و پسران بپردازیم که متناسب با نیازهای طبیعی و واقعی آنان باشد و به سلامت جسم و روان‌شان آسیبی نرساند.

 ادامه مطلب...