پسران شتابزده
پسران شتابزده
بررسی نقش بلوغ زودرس در پسران
دوران نوجوانی هم از نظر نوجوانان و هم از نظر والدین، از قدیم دورانی دشوارتر از از سالهای کودکی قلمداد شده است. شروع این دوره با بلوغ است و با عهده دار شدن مسئولیتهای بزرگسالی پایان می یابد. فیلسوفی می گوید نوجوانی با زیست شناسی آغاز می شود و با فرهنگ خاتمه می یابد. ازاین رو، دوران نوجوانی ممکن است در بعضی جوامع ابتدایی کوتاه تر باشد و در بعضی جوامع پیشرفته طولانی تر. شروع آن با تغییرات سریع در انتظارات و توقعات جامعه از نوجوانان یا انتقال تدریجی از نقشهای قبلی به نقشهای تازه همراه است. علی رغم چنین تنوعاتی، یکی از جنبه های نوجوانی همگانی است و آن را از سایر مراحل گذشته رشد جدا می کند و آن تغییرات بلوغ است که شروع آن را مشخص می کند.
واژه بلوغ به اولین مرحله نوجوانی اطلاق می شود، یعنی آن زمان که بلوغ جنسی بارز می شود. بلوغ با ازدیاد هورمونها و تظاهرات آن آغاز می شود. بلوغ جنسی غالبا با "رشد سریع" قد و وزن همراه است که معمولا چهار سال ادامه دارد.
رشد ناگهانی نوجوان که معمولا شباهتی به رشد تدریجی و منظم کودکان ندارد گاهی باعث می شود نوجوان با خود غریبه شود.
رشد ناگهانی نوجوان که معمولا شباهتی به رشد تدریجی و منظم کودکان ندارد گاهی باعث می شود نوجوان با خود غریبه شود. برای اینکه نوجوان بتواند با موفقیت این تغییرات بسیار زیاد را یکپارچه کند و آن را به صورت احساس هویت شخصی ثابتی درآورد و اعتماد به نفس پیدا کند زمان لازم است.
البته گاه مشاهده می شود که این تغییر و تحولات بلوغ در زمان خود اتفاق نیفتاده و نوجوان ما با بلوغ زودرس یا دیررس مواجه می گردد. هر چند که هر یک از این نوع بلوغها تاثیرات خاصی را بر روی دختران و پسران نوجوان خواهد گذاشت اما در این یادداشت سعی شده است که به تاثیرات بلوغ زودرس در پسران پرداخته شود:
بلوغ زودرس در پسران
همانطور که می دانید نوجوانان در سنین مختلفی بالغ می شوند. پسری در 15 سالگی ممکن است جثه کوچکی داشته باشد و علایم جسمانی بلوغ در او رشد کامل نکرده باشد و پسر دیگری در همان سن مثل مردان بزرگسال شانه های پهن، عضلات قوی،صدای مردانه و... را داشته باشد.
هر چند که چنین گوناگونی هایی کاملا بهنجار است و هیچ تاثیر مثبت و منفی در رشد فیزیکی و یا جنسی نمی گذارد ولی ممکن است در دیدی که نوجوان نسبت به خود پیدا می کند و نگاهی که دیگران نسبت به او دارند تاثیر بگذارد.
به طور کلی مشاهده شده که تاثیرات روانی بلوغ زودرس در پسران بیشتر از دختران است والبته درک آن هم ساده تر است. بزرگسالان و سایر نوجوانان وقتی با نوجوان 14 یا 15 ساله ای مواجه می شوند که به نظر 17 یا 18 ساله می رسد، در ذهن خود نیز او را 17 یا 18 ساله فرض می کنند و از چنین پسری بیش ازهم سن او که جثه کوچکتری دارد انتظار دارند.
برخی از تحقیقات حاکی از آن است که بلوغ جنسی زودرس اساسا امری ارثی است و معمولا در اعضای دیگر خانواده فرد نیز چنین حالاتی مشاهده می شود. آنچه از نظر روانشناسی و تعلیم و تربیت، اهمیت بیشتری دارد این است که رشد پیش از موقع، آثار اجتماعی- عاطفی قابل ملاحظه ای را برنوجوانان می گذارد. دلیل اصلی این مساله آن است که نوجوانان به تغییری که در بدنشان رخ می دهد توجه زیادی نشان می دهند و همیشه خود را بیش از اندازه مهم می شمارند.
از آنجا که پسران زودرس و دختران هم سن او از لحاظ ظاهر تفاوت چندانی با هم ندارند لذا تمایل زیادی دارند که با دختران هم سن یا هم دوره خود ارتباط داشته باشد، بی آنکه بر خلاف همسالان پسر خود احساس کمبود اعتماد به نفس کند.