روان شناسی و کودکان استثنایی

ل ل ل لکنت دیگه چیه؟
لکنت عارضه ای است که معمولاً به اشتباه در میان مردم به کلیه اختلالات گفتاری اطلاق  می شود اما در واقع لکنت بصورت مکث های بیجا و بیش از حد ، کشیده گوئی صداها و  کلمات ، تکرار صداها - کلمات و عبارت ، قفل شدگی یا گیر در بیان یک صدا  در گفتار فرد مبتلا دیده می شود .

مشاوره و لکنت کودک

1- هنگام لکنت از کودک نخواهید آرام تر حرف بزند ، یا نفس عمیق بکشد ، دو مرتبه بگوید و یا با خشونت با او رفتار نکنید. تفکرات منفی را نیز در مورد لکنت از خود دور کنید .            

 2- باید به سوالات متعدد و مکرر کودک با مهربانی پاسخ داد و هیچگاه نباید او را به خاطر سوالات زیادش مورد سرزنش قرار داد.               

3- وقتی کودک با شما حرف می زند با تمام دقت به حرفهایش گوش دهید و طوری این کار را بکنید که کودک بدون ترس ، همه حرفهایش را برای شما بزند . در هنگام حرف زذن کودک سعی کنید  هیچ نشانی از ناراحتی و اضطراب در وجود شما احساس نشود.             

4- هیچگاه کودک را مجبور به صحبت کردن نکنید . این کار ترس کودک را هنگام حرف زدن بیشتر می کند .              

5- به کودک اجازه دهید حرف هایش را به طور کامل بزند و اگر وقفه ای در گفتارش به وجود آمد ( لکنت کرد ) در گفتن به او کمک نکنید .    

6-برایش با صدای بلند داستان بگوئید ( یا بخوانید ) و بعد از او بخواهید که داستان را برای شما تعریف کند . البته از گفتن داستان های مهیج و ترسناک خودداری کنید .         

 7-  سعی کنید برای مشکلات تغذیه به او فشار نیاورید : اولاً غذای مورد علاقه اش را تهیه کنید تا خود کودک با میل غذا بخورد . وقتی چیز های مورد علاقه اش ( مثل بستنی ) را می خورد به او مهربانانه آموزش صحیح غذا خوردن را آموزش دهید .     

8- از او انتظار فراتر از توانش نداشته باشید . اگر کودک زیاد اجتماعی نیست و حتی گاهی سلام هم نمی دهد به او فشار نیاورید و با ملایمت به مرور زمان به او اینها را  آموزش دهید .

9- هر نوع اصلاح و بهبودی در رفتارش را تشویق کنید .

  مجموعه ای از رفتارهای آموخته شده را  به عنوان علت بروز لکنت در نظر گرفته اند. این احتمال وجود دارد که کمال جویی و خواسته های افراطی اطرافیان و بخصوص والدین درباره ی گفتار کودک در ایجاد لکنت زبان مشارکت داشته باشد.
10-محیط اطرافش شامل اعضای خانواده ، اقوام ، همسایگان ، مدرسه یا مهد را بصورتی تغییر دهید که کودک در حرف زدن و ابراز وجود و نیز برقراری ارتباط با دیگران مشکل احساس نکند . بعنوان مثال در خانه باید از تمسخر او توسط افراد خانواده بخصوص فرزندان دیگر جلو گیری کرد .       

11- در  مقابل پرخاشگری او ، با او تندی نکنید که احساس کند بچه بدی است . می توانید در مورد رفتارش با او صحبت کنید و راههای صحیح را برای نشان دادن خواسته هایش به او آموزش دهید . و به او بگویید که تا زمانی که ارام تر و قشنگ تر صحبت نکرده  گوش های شما نمی تواند حرف های او را بشنود .

12- در هنگام نقل مکان یا هر نوع تغییر در زندگی ( مثل مدرسه رفتن ) سعی کنید با محبت و توجه زیاد به کودک ، جلوی افزایش لکنت او گرفته شود .         

13- به کودک مسئولیتهای در حد توانش بدهید و اگر انجام داد بسیار تشویقش کنید .

14- با مهم نشان دادن توانائی ها و بی اهمیت دانستن ناتوانائی هایش ، ناروانی او را کاهش دهید . این کار باعث ایجاد اعتماد به نفس در او می شود .        

15-اوایل شب و قبل از خواب برای او کتابی بخوانید یا داستانی تعریف کنید . زمان خوابش را با جدیت و اجتناب از فعالیتهای نا مربوط قبل از خواب کنترل کنید . محیط آرامی برای خوابش انتخاب کرده و قبل از خواب چند دقیقه او را در آغوش بگیرید .   

ادامه مطلب...