سفارش تبلیغ
صبا ویژن

روان شناسی و کودکان استثنایی

برای راه اندازی یک سایت بر روی اینترنت چقدر باید هزینه کنیم؟

برای راه اندازی یک سایت بر روی اینترنت چقدر باید هزینه کنیم؟
 


بسیاری از شرکت ها، موسسات و افراد می خواهند حضوری الکترونیکی بر روی اینترنت داشته باشند تا از این طریق محصول یا خدمات خود را بازاریابی کنند و بفروش برسانند. همه آنها می خواهند بدانند که این کار چقدر برایشان هزینه دارد. نویسنده قصد دارد در این مقاله نگاهی اجمالی داشته باشد به فهرستی از مهمترین هزینه ها ...


آنچه مسلم است این است که ورود به گرداب گسترده گیتی از همان لحظه و ثانیه اول خرج دارد و اجازه دهید یک بار دیگر برای شما بگویم که منظور من از گرداب گسترده گیتی صرفاً اینترنت یا وب گسترده نیست. شما از همان زمانی که از تلفن های سلولی خودتان استفاده کردید، از همان زمانی که برای دریافت تصاویر تلویزیون های ماهواره ای، آنتن و دستگاه Setup Box رسیور خودتان را خریداری و نصب کردید، از همان زمانی که کامپیوتری خریدید و برایش نرم افزار های مختلفی نصب کردید، از همان زمان، وارد گرداب شده اید و همه ی شما بخوبی می دانید که از همان زمان بایستی خرج می کردید. پرداخت پول به فروشنده تنها بخشی از این پروسه ورود به گرداب گسترده گیتی است. زمان پارامتر دیگری است که باید برای یادگیری و آموختن مداوم و تمرین و در عین حال به سرعت آموخته ها را به افرادی که بیرون از گرداب هستند - برای بقای خود و دیگران - آموزش دادن صرف شود.


فن آوری اطلاعات و ارتباطات صرفاً برخورداری از تجهیزات و استفاده از آنها نیست. بسیاری از مردم فکر می کنند که با داشتن یک کامپیوتر (رومیزی یا همراه) و یک مودم و خط تلفن، یک تلفن (رومیزی یا همراه) و تجهیزات و نرم افزار های لازم و غیره به استفاده از آخرین فن آوری های اطلاعات دست یافته اند که چنین نیست. داشتن این تجهیزات و نرم افزار ها و حتی اتصال به اینترنت و یا داشتن یک سایت وب بر روی شبکه جهانی به معنای دستیابی به فن آوری اطلاعات نیست. واقعیت این است که در قرن حاضر، تنها چیزی حدود 10 درصد از نوع بشر توانسته است به فن آوری اطلاعات به معنای واقعی دست یابد. دستیابی و استفاده واقعی از آخرین و مدرن ترین فن آوری ها چه در زمینه اطلاعات و چه در رابطه با ارتباطات بایستی موجب افزایش بهره وری در سازمان یا شرکت مورد نظر و پرسنل مرتبط با آن شود. فن آوریهای مدرن و انتخاب بهترین آنها در رابطه با اطلاعات و ارتباطات بایستی ارتباطات درون و برون سازمانی را سهل تر و سریعتر کند. اخبار و رویداد ها را به موقع برساند و تحویل دهد و باعث انقلابی در محیط های کاری و حتی در خانه ها و در کانون های خانواده شود. در کنار تجهیزات و نرم افزار ها و سخت افزار ها، شناسایی نیاز و آموزش افراد از امور اصلی و حیاتی در رابطه با استفاده واقعی از فن آوری اطلاعات است. بنابر این شرکت ها و موسسات و سازمانها و حتی افراد بایستی برای برخورداری از مزایا و استفاده جدی از فن آوری اطالاعات و ارتباطات خود یک طرح اساسی داشته باشند. ناهماهنگی در پیش بردن امور، آفتی است که گریبان شرکت ها یا گرفته است و یا اینکه بزودی خواهد گرفت. از همین روست که معتقدم تا شرکت ها و سازمانها و افراد بیایند از فن آوری های نوین بدرستی و مطابق با طرح استفاده کنند بایستی هزینههایش را نیز بپردازند. در شرکت ها و سازمانهایی که کاغذ بازی وجود دارد، صدها و هزاران کامپیوتر متصل به اینترنت نمی تواند بهره وری پرسنل و سازمان را بالا ببرد. تا زمانی که پرسنل برای استفاده صحیح از فن آوری و اطلاعات آموزش ندیده باشند، داشتن یک سایت وب روی اینترنت مسلماً نمی تواند فروش را افزایش دهد. بنابر این کلیه امور جاری شرکت یا سازمان از اتوماسیون امور مالی، بازاریابی و فروش گرفته تا اتوماسیون مدیریت در هر یک از اجزای پروژه بایستی همگام با تکنولوژی نوین باشد. این امور، همه و همه هزینه دارد و مهمترین هزینه ای که باید پرداخت شود، وقت و زمان است برای آموزش حرفه ای پرسنل در اجرای سریع و دقیق وظایف محوله.


ادامه مطلب...


آداب معاشرت های الکترونیکی

آداب معاشرت های الکترونیکی
 


آنچه در این مقاله آمده است نیز در سال 1377 در مجله «شبکه» در ایران به چاپ رسیده است. گرچه بیشتر مطالب این مقاله در مورد شبکه های بی بی اس نوشته شده است اما برخی از مطالب آن در مورد نامه نگاری در اینترنت نیز کاربرد دارد.


در دنـیای ارتـباطات مـستقیم، در عـصری زنـدگی میکنیم که فن آوری نوین ارتـباطات و رایـانه ها، هـمچون پـلی میان ما انسانهای روزهای آخر قرن بـیستم قـرار دارد. در دهـه اخـیر، انـسانها ابزار تازهای یافته اند، ابـزاری کـه بـه کمک آن به انبوهی از اطلاعات دسترسی خواهند داشت و در جمع افراد بسیاری از کشورها، شهرها و تمدنهای مختلف، می توانند به بحث و گفتگو بپردازند. در شبکه های اطلاع رسانی و اینترنت، امکان ارسال پیام بـرای مـخاطبین مـعین، شرکت در اتاقهای گفتگو و انجمنهای مجازی، شیوه دیـگری از ارتباط را پیش روی انسانها قرار داده است. جامعه مجازی، در ایـن عـصر جدید، یعنی من از درون غار خودم با مخاطبینم در ارتباطم و مـی توانم با آنها حرف بزنم و نظراتم را به گوش آنها برسانم. می توانم رای بـدهم و فردی را به نمایندگی از خودم انتخاب کنم، میتوانم اعتراض کـنم و نـمایندگانم را بازخواست کنم. در حال حاضر، با توجه به فن آوری کـنونی، تـنها یک رایانه، یک کارت مودم و یک خط تلفن کافی است تا این ارتباط برقرار شود.


پـس از بـرقراری ارتـباط، رایـانه ی مـن، پـلی اسـت برای ارتباط من با سـایرین، افـرادی همچون «من» پشت رایانه های خود، با فضاهایی مجازی در ارتباط و تعاملند. شاید ما آنها را نشناسیم، شاید زبان مادری آنها را بخوبی ندانیم، شاید بعد و مسافت فکری و فیزیکی ما بسیار باشد، اما به هـر حـال این ارتباط برقرار است و شما از این لحظه روی خط یا ON-LINE هستید.


ادامه مطلب...


VPN با ویندوز

VPN با ویندوز


استفاده از اینترنت به عنوان بستر انتقال داده ها هر روزگسترش بیشتری پیدا می کند . باعث می شود تا مراجعه به سرویس دهندگان وب و سرویس های Email هر روز بیشتر شود . با کمی کار می توان حتی دو کامپیوتر را که در دو قاره مختلف قرار دارند به هم مرتبط کرد . پس از برقراری این ارتباط ،‌هر کامپیوتر،کامپیوتر دیگر را طوری می بیند که گویا در شبکه محلی خودش قرار دارد. از این رهگذر دیگر نیازی به ارسال داده ها از طریق سرویس هایی مانند Email نخواهند بود. تنها اشکال این کار این است که در صورت عدم استفاده از کارکردهای امنیتی مناسب،‌کامپیوترها کاملا در اختیار خرابکارن قرار می گیرند. VPN ها مجموعه ای از سرویس های امنیتی ردر برابراین عملیات رافراهم می کنند. در بخش قبلی با چگونگی کار VPN ها آشنا شدید و در اینجا به شما نشان می دهیم که چگونه می توان در ویندوز یک VPN شخصی راه انداخت. برای این کار به نرم افزار خاصی نیاز نیست چون مایکروسافت همه چیزهای لازم را در سیستم عامل گنجانده یا در پایگاه اینترنتی خود به رایگان در اختیار همه گذاشته.


پیش نیازها
برای اینکه دو کامپیوتر بر پایه ویندوز بتواند از طریق VPN به هم مرتبط شوند دست کم یکی از آنها باید به ویندوز NT یا 2000 کار کند تا نقش سرویس دهنده VPN را به عهده بگیرد. ویندوز های 9x یا Me تنها می توانند سرویس گیرنده VPN باشند. سرویس دهنده VPN باید یک IP ثابت داشته باشد. روشن است که هر دو کامپیوتر باید به اینترنت متصل باشند. فرقی نمی کند که این اتصال از طریق خط تلفن و مودم باشد یا شبکه محلی. IP در سرویس دهنده VPN باید مجاز (Valid) باشد تا سرویس گیرنده بتواند یک مستقیما آن را ببیند. در شبکه های محلی که اغلب از IP های شخصی (192.168.x.x) استفاده می شود VPN را باید روی شبکه ایجاد کرد تا ایمنی ارتباط بین میان کامپیوترها تامین شود. اگر سرویس گیرنده VPN با ویندوز 95 کار می کند نخست باید Dial up Networking Upgrade 1.3 را از سایت مایکروسافت برداشت کرده و نصب کنید. این مجموعه برنامه راه اندازهای لازم برای VPN را در خود دارد . البته مایکروسافت پس از Upgrade 1.3 Networking Dial up نگارش های تازه تری نیز عرضه کرده که بنا بر گفته خودش ایمنی و سرعت ارتباط VPN را بهبود بخشیده است .


نصب سرویس دهنده VPN
روی کامپیوتر بر پایه ویندوز NT نخست باید در بخش تنظیمات شبکه، راه انداز Point to Point Tunneling را نصب کنید. هنگام این کار، شمار ارتباط های همزمان VPN پرسیده می شود. در سرویس دهنده های NT این عدد می تواند حداکثر 256 باشد. در ایستگاه کاری NT،‌ این عدد باید 1 باشد چون این سیستم عامل تنها اجازه یک ارتباط RAS را می دهد. از آنجا که ارتباط VPN در قالب Remote Access برقرار می شود ویندوز NT به طور خودکار پنجره پیکر بندی RAS را باز می کند. اگر RAS هنوز نصب نشده باشد ویندوز NT آن را نصب می کند. هنگام پیکربندی باید VPN Adapter را به پورت های شماره گیری اضافه کنید. اگر می خواهید که چند ارتباط VPN داشته باشید باید این کار را برای هر یک از VPN Adapter ها انجام دهید .


پیکربندی سرویس دهنده RAS
اکنون باید VPN Adapterرا به گونه ای پیکربندی کنید که ارتباطات به سمت درون (incoming) اجازه بدهد. نخست باید پروتکل های مجاز برای این ارتباط را مشخص کنید . همچنین باید شیوه رمز گذاری را تعیین کرده و بگویید که آیاسرویس دهنده تنها اجازه دسترسی به کامپیوترهای موجود در شبکه کامپیوتر ویندوز NT، در این وضیعت، سرویس دهنده VPN می تواند کار مسیر یابی را هم انجام دهد. برای بالاتر بردن ایمنی ارتباط، می توانید NetBEUI را فعال کرده و از طریق آن به کامپیوترهای دور اجازدسترسی به شبکه خود را بدهید. سرویس گیرنده، شبکه و سرویس های اینترنتی مربوط به سرویس دهنده VPN را نمی بینید . برای راه انداختن TCP/IP همراه با VPN چند تنظیم دیگر لازم است. اگر سرویس دهنده DHCP ندارید باید به طور دستی یک فضای آدرس(Adress Pool ) IP را مشخص کنید. به خاطر داشته باشید که تنها باید از IP های شخصی (Private) استفاده کنید.
این فضای آدرس باید دست کم 2 آدرس داشته باشد ،‌یکی برای سرویس دهنده VPN و دیگری برای سرویس گیرنده VPN . هر کار بر باید برای دسترسی به سرویس دهنده از طریق VPN مجوز داشته باشد. برای این منظور باید در User Manager در بخش Dialing اجازه دسترسی از دور را بدهید . به عنوان آخرین کار،Remote Access Server را اجرا کنید تا ارتباط VPN بتواند ایجاد شود.


ادامه مطلب...